-
1 кар
I сущ.снег || сне́жный, снегово́йкар капламы — снегово́й покро́в
кар тавы — сне́жная гора́
кар суы — та́лая (снегова́я) вода́
кар астындагы — подсне́жный
кар атышып уйнау — игра́ть в снежки́
- кар базыкар яуган, эзе басылган — (погов.) вы́пал снег, замёл следы́ (и концы́ в во́ду)
- кар белән капланган
- кар бөртеге
- кар өемнәре
- кар көртләре
- кар тоту
- кар төшү
- кар яву
- кар чәчәге••кар астында калу — забы́ться
кардай ак — белосне́жный
кызыл кар яугач — когда́ на горе́ рак сви́стнет (букв. когда́ вы́падет кра́сный снег)
IIкышын кар сорасаң, кар да бирмәс — погов. у него́ зимо́й и сне́га не вы́просишь
подр. крику вороны